நல்வழி

கடவுள் வாழ்த்து 

பாலும் தெளிதேனும் பாகும் பருப்புமிவை 
நாலும் கலந்துனக்கு நான் தருவேன் - கோலம்செய் 
துங்கக் கரிமுகத்து தூமணியே நீ எனக்கு 
சங்கத் தமிழ் மூன்றும் தா 

புண்ணியம்ஆம் பாவம்போல் போனநாள் செய்தஅவை  மண்ணில் பிறந்தார்க்கு வைத்தபொருள் -எண்ணுங்கால்  ஈதொழிய வேறில்லை; எச்சமயத்தோர் சொல்லும்  தீதொழிய நன்மை செயல்.
சாதி இரண்டொழிய வேறில்லை சாற்றுங்கால்  நீதி வழுவா நெறிமுறையின் - மேதினியில்  இட்டார் பெரியார் இடாதார் இழிகுலத்தார்  பட்டாங்கில் உள்ள படி.
இடும்பைக்(கு) இடும்பை இயலுடம்(பு) இதன்றே  இடும்பொய்யை மெய்யென்(று) இராதே - இடுங்கடுக  உண்டாயின் உண்டாகும் ஊழில் பெருவலிநோய்  விண்டாரைக் கொண்டாடும் வீடு.
எண்ணி ஒருகருமம் யார்க்கும்செய் ஒண்ணாது  புண்ணியம் வந்தெய்து போதல்லால் - கண்ணில்லான்  மாங்காய் விழவெறிந்த மாத்திரைக்கோல் ஒக்குமே  ஆங்காலம் ஆகும் அவர்க்கு.
வருந்தி அழைத்தாலும் வாராத வாரா  பொருந்துவன போமி(ன்) என்றால் போகா - இருந்தேங்கி  நெஞ்சம் புண்ணாக நெடுந்தூரம் தாம்நினைந்து  துஞ்சுவதே மாந்தர் தொழில்.
உள்ளது ஒழிய ஒருவர்க்(கு) ஒருவர்சுகம்  கொள்ளக் கிடையா குவலயத்தில் -வெள்ளக்  கடலோடி மீண்டும் கரையேறினால் என்  உடலோடு வாழும் உயிர்க்கு.
எல்லாப்படியாலும் எண்ணினால் இவ்வுடம்பு  பொல்லாப் புழுமலிநோய் புன்குரம்பை -நல்லார்  அறிந்திருப்பார் ஆதலினால் ஆம்கமல நீர்போல்  பிறிந்திருப்பார் பேசார் பிறர்க்கு.
ஈட்டும் பொருள்முயற்சி எண்ணிறந்த ஆயினும்ஊழ்  கூட்டும் படியன்றிக் கூடாவாம் - தேட்டம்  மரியாதை காணும் மகிதலத்தீர் கேண்மின்  தரியாது காணும் தனம்.
ஆற்றுப் பெருக்கற் றடிசுடுமந் நாளுமவ்வா(று)  ஊற்றுப் பெருக்கால் உலகூட்டும் - ஏற்றவர்க்கு  நல்ல குடிபிறந்தார் நல்கூர்ந்தார் ஆனாலும்  இல்லை என மாட்டார் இசைந்து .
ஆண்டாண்டு தோறும் அழுது புரண்டாலும்  மாண்டார் வருவரோ மாநிலத்தீர் - வேண்டா!  நமக்கும் அதுவழியே! நாம்போம் அளவும்  எமக்கென்? என்(று) இட்டு, உண்டு, இரும்
ஒருநாள் உணவை ஒழியென்றால் ஒழியாய்  இருநாளுக்கு ஏலென்றால் ஏலாய் - ஒருநாளும்  என்நோ(வு) அறியாய் இடும்பைகூர் என்வயிறே  உன்னோடு வாழ்தல் அறிது.
ஆற்றங் கரையின் மரமும் அரசறிய  வீற்றிருந்த வாழ்வும் விழும் அன்றே - ஏற்றம்  உழுதுண்டு வாழ்வதற்கு ஒப்பில்லை கண்டீர்  பழுதுண்டு வேறோர் பணிக்கு,
ஆவாரை யாரே அழிப்பர் அதுவன்றிச்  சாவாரை யாரே தவிர்ப்பவர்- ஓவாமல்  ஐயம் புகுவாரை யாரே விலக்குவார்  மெய்அம் புவியதன் மேல்.
பிச்சைக்கு மூத்த குடிவாழ்க்கை பேசுங்கால்  இச்சைபல சொல்லி இடித்துண்கை - சிச்சீ  வயிறு வளர்க்கைக்கு மானம் அழியாது  உயிர்விடுகை சால உறும்.
சிவாய நம என்று சிந்தித் திருப்போர்க்கு  அபாயம் ஒருநாளும் இல்லை - உபாயம்  இதுவே(;) மதியாகும் அல்லாத எல்லாம்  விதியே மதியாய் விடும்.
தண்ணீர் நிலநலத்தால் தக்கோர் குணம்கொடையால்  கண்ணீர்மை மாறாக் கருணையால் - பெண்ணீர்மை  கற்பழியா ஆற்றல் கடல்சூழ்ந்த வையகத்துள்  அற்புதமாம் என்றே அறி.
செய்தீ வினையிருக்கத் தெய்வத்தை நொந்தக்கால்  எய்த வருமோ இருநிதியம்?- வையத்து  "அறும்-பாவம்!" என்ன அறிந்து அன்றிடார்க்கு இன்று  வெறும்பானை பொங்குமோ மேல்?
பெற்றார் பிறந்தார் பெருநாட்டார் பேருலகில்  உற்றார் உகந்தார் எனவேண்டார் - மற்றோர்  இரணம் கொடுத்தால் இடுவர்(;) இடாரே  சரணம் கொடுத்தாலும் தாம்.
சேவித்தும் சென்றிரந்தும் தெண்ணீர்க் கடல்கடந்தும்  பாவித்தும் பாராண்டும் பாட்டிசைத்தும் - போவிப்பம்  பாழின் உடம்பை வயிற்றின் கொடுமையால்  நாழி அரிசிக்கே நாம்.
அம்மி துணையாக ஆறிழிந்த வாறொக்கும்  கொம்மை முலைபகர்வார் கொண்டாட்டம் -இம்மை  மறுமைக்கும் நன்றன்று மாநிதியம் போக்கி  வெறுமைக்கு வித்தாய் விடும்.
நீரும் நிழலும் நிலம்பொதியும் நெற்கட்டும்  பேரும் புகழும் பெருவாழ்வும் - ஊரும்  வருந்திருவும் வாழ்நாளும் வஞ்சமில்லார்க் கென்றும்  தரும்சிவந்த தாமரையாள் தான்.
பாடுபட்டுத் தேடிப் பணத்தைப் புதைத்துவைத்துக்  கேடுகெட்ட மானிடரே கேளுங்கள் - கூடுவிட்டுங்(கு)  ஆவிதான் போயினபின் யாரே அனுபவிப்பார்  பாவிகாள் அந்தப் பணம்.
வேதாளம் சேருமே வெள்ளெருக்குப் பூக்குமே  பாதாள மூலி படருமே - மூதேவி  சென்றிருந்து வாழ்வளே சேடன் குடிபுகுமே  மன்றோரம் சொன்னார் மனை.
நீறில்லா நெற்றிபாழ்(;) நெய்யில்லா உண்டிபாழ்  ஆறில்லா ஊருக் (கு) அழகுபாழ் - மாறில்  உடன்பிறப் பில்லா உடம்புபாழ் (;) பாழே  மடக்கொடி இல்லா மனை.
ஆன முதலில் அதிகம் செலவானால்  மானம் அழிந்து மதிகெட்டுப் - போனதிசை  எல்லார்க்கும் கள்ளனாய் ஏழ்பிறப்பும் தீயனாய்  நல்லார்க்கும் பொல்லனாம் நாடு.
மானம் குலம் கல்வி வண்மை அறிவுடைமை  தானம் தவர்உயர்ச்சி தாளாண்மை - தேனின்  கசிவந்த சொல்லியர்மேல் காமுறுதல் பத்தும்  பசிவந்திடப் பறந்து போம்.
ஒன்றை நினைக்கின் அதுஒழிந்திட் டொன்றாகும்  அன்றி அதுவரினும் வந்தெய்தும் - ஒன்றை  நினையாத முன்வந்து நிற்பினும் நிற்கும்  எனையாளும் ஈசன் செயல்.
உண்பது நாழி உடுப்பது நான்குமுழம்  எண்பது கோடி நினைந்து எண்ணுவன - கண்புதைந்த  மாந்தர் குடிவாழ்க்கை மண்ணின் கலம்போலச்  சாந்துணையும் சஞ்சலமே தான்.
மரம்பழுத்தால் வௌவாலை வாவென்று கூவி  இரந்தழைப்பார் யாவருமங் கில்லை - சுரந்தமுதம்  கற்றா தரல்போல் கரவாது அளிப்பரேல்  உற்றார் உலகத் தவர்.
தாம்தாம்முன் செய்தவினை தாமே அனுபவிப்பார்  பூந்தா மரை யோன் பொறிவழியே - வேந்தே  ஒறுத்தாரை என்செயலாம் ஊரெல்லாம் ஒன்றா  வெறுத்தாலும் போமோ விதி .
இழுக்குடைய பாட்டிற்(கு) இசைநன்று(;) சாலும்  ஒழுக்கம் உயர்குலத்தின் நன்று - வழுக்குடைய  வீரத்தின் நன்று விடாநோய்(;) பழிக்கஞ்சாத்  தாரத்தின் நன்று தனி.
ஆறிடும் மேடும் மடுவும்போ லாம்செல்வம்  மாறிடும் ஏறிடும் மாநிலத்தீர் - சோறிடும்  தண்ணீரும் வாரும் தருமமே சார்பாக  உண்ணீர்மை வீறும் உயர்ந்து.
வெட்டெனவை மெத்தனவை வெல்லாவாம்(;) வேழத்தில்  பட்டுருவும் கோல்பஞ்சில் பாயாது - நெட்டிருப்புப்  பாரைக்கு நெக்குவிடாப் பாறை பசுமரத்தின்  வேருக்கு நெக்கு விடும்.
கல்லானே ஆனாலும் கைப்பொருள்ஒன் றுண்டாயின்  எல்லாரும் சென்றங் கெதிர்கொள்வர் - இல்லானை  இல்லாளும் வேண்டாள்(;) மற் றீன்றெடுத்த தாய்வேண்டாள்  செல்லா(து) அவன்வாயிற் சொல்.
பூவாதே காய்க்கும் மரமுள மக்களுளும்  ஏவாதே நின்றுணர்வார் தாமுளரே - தூவா  விரைத்தாலும் நன்றாகா வித்தெனவே பேதைக்கு  உரைத்தாலும் தோன்றா(து) உணர்வு.
நண்டுசிப்பி வேய்கதலி நாசமுறுங் காலத்தில்  கொண்ட கருவளிக்கும் கொள்கைபோல் - ஒண்தொடீ  போதம் தனம்கல்வி பொன்றவரும் காலமயல்  மாதர்மேல் வைப்பார் மனம்.
வினைப்பயனை வெல்வதற்கு வேதம் முதலாம்  அனைத்தாய நூலகத்தும் இல்லை - நினைப்பதெனக்  கண்ணுறுவ தல்லால் கவலைப் படேல் நெஞ்சே  விண்ணுறுவார்க் கில்லை விதி.
நன்றென்றும் தீதென்றும் நானென்றும் தானென்றும்  அன்றென்றும் ஆமென்றும் ஆகாதே - நின்றநிலை  தானதாம் தத்துவமாம் சம்பறுத்தார் யாக்கைக்குப்  போனவா தேடும் பொருள்.
முப்பதாம் ஆண்டளவில் மூன்றற்று ஒருபொருளைத்  தப்பாமல் தன்னுள் பெறானாயின் - செப்பும்  கலையளவே ஆகுமாம் காரிகையார் தங்கள்  முலையளவே ஆகுமாம் மூப்பு.
தேவர் குறளும் திருநான் மறைமுடிவும்  மூவர் தமிழும் முனிமொழியும் - கோவை  திருவா சகமும் திருமூலர் சொல்லும்  ஒருவா சகமென் றுணர்.